Dziękuję Bardzo! Thank You Very Much! Vielen Dank! Hartelijk Bedankt!

Het zit er al een klein weekje op, die Erasmus van me, en eindelijk maak ik even tijd om een laatste berichtje op mijn blog te plaatsen! Het was een nipte, maar papa is erin geslaagd om al mijn bagage in de auto te krijgen…  Het vertrek was vreemd, veel mensen die weenden, en ik, die normaal de eerste ben om te wenen, had het helemaal niet moeilijk! Hiervoor heb ik twee mogelijke verklaringen bedacht: ofwel realiseerde ik me totaal niet dat ik echt naar huis ging, ofwel was ik te blij dat ik Brecht eindelijk ging terugzien… Laat het ons op een combinatie van beiden houden!

Ik ben dan al wel even terug in België, maar ik besef nog niet helemaal dat het deze keer “voor goed” is, en niet voor enkele weekjes vakantie. Een paar nachten geleden droomde ik dat ik alles opnieuw moest uitladen en mijn kamer in ołówek opnieuw moest inrichten. Ik vertelde het aan Claire, de andere Belg in Wrocław, en zij had exact hetzelfde gedroomd!

Wat ik ondertussen al volop mis: Mijn appartementje met Irina, de beste flatmate ooit! Mijn volksdanslessen op dinsdag- en donderdagavond, het lekkere en goedkope eten in het gezellige restaurantje “Kurna Chata” (jullie zien me terug!), de vriendelijke mevrouwtjes aan de balie van ołówek (en zelfs de onvriendelijke), de lessen Nederlands (om 6.30 uur opstaan mis ik wel niet), de ołówek-feestjes, de gemiddelde lift-conversatie: “Hi, where are you from? I’m from Belgium, and you? I’m from… Nice to meet you! Bye bye! See you!”, de Poolse lessen, alle toffe mensen die ik daar heb leren kennen, de gigantische shoppingcenters, de kaboutertjes op elke hoek, de seizoen marktjes, mijn gezellig thee- koffie- en taarthuisje, het gevoel elke dag goedkoop op restaurant te kunnen gaan, Żubrówka en Żołądkowa gorzka, de eilandjes, de brugjes, zelfs de trams, …

Er zijn gelukkig ook enkele dingen die in België dan weer beter zijn: ik sta geen half uur aan de kassa van de carrefour, de treinen gaan sneller dan 40 km/uur, ik kan naar de bib gaan en daar snel en eenvoudig een boek uitlenen, ik word tijdens het joggen niet nageroepen door zatlappen, ik moet geen wasmachines reserveren en bidden dat ze zwieren, en IK MOET BRECHT NIET MEER MISSEN!

Uiteraard was het einde van mijn Erasmus niet het einde van Rosalinde in Polen! Ik heb gisteren het onderwerp voor mijn thesis gekregen: “communistische propaganda in Poolse schoolboeken”. Het staat dus vast dat ik het volgende half jaar nog eens de Poolse bibliotheken mag gaan uitpluizen op zoek naar oude Poolse schoolboeken. Ik weet niet zeker of ik er naar uitkijk om een vervolg te schrijven op “mijn dolle bibliotheek avonturen”, want zonder Poolse studentenkaart wordt dat volgend jaar nog veel moeilijker! Maar ik kijk er wel naar uit om mijn Poolse vriendjes en mijn geliefde Wrocław terug te zien!

Tot slot wil ik iedereen bedanken die heeft bijgedragen aan dit geweldige jaar: In de eerste plaats mijn goede vriend Erasmus, vervolgens Brecht die mij zomaar een jaar naar het buitenland liet gaan, mijn ouders (die mij een visa-kaart gaven), Ich möchte auch meine Mitbewohner Irina danken für die wunderbare Monate zusammen, Dziękuję Kamil za wszystko, Dziękuję “Kalina” i do zobaczenia w sierpniu! با تشکر از شما مسعود برای لحظه های خنده دار, Thank you ołówek and ołówek-people, Dankuwel aan iedereen die mij is komen bezoeken (hier had ik graag Dupont bedankt), dankuwel aan de persoon die Skype heeft uitgevonden (u heeft het mij heel wat makkelijker gemaakt), …  En tot slot wil ik iedereen bedanken die mijn blog heeft gevolgd, u dus!