Maandag heb ik mijn laatste les “Changes in Central Europe and Poland in the XXc.” en na een volledig semester valt er toch wel het een en ander te vertellen over deze les en vooral over de deelnemers aan deze les…
De eerste les waren we met tien studenten en het beloofde een zeer interessant vak te worden. Ik was de enige uit West Europa, alle anderen waren geschiedenisstudenten en kwamen uit verschillende Centraal Europese landen. Iedereen had dus een goede achtergrond en ik dacht dat ik veel zou bijleren. De professor deelde de eerste les mee dat hij in plaats van anderhalf uur maar een uur les zou geven, en dat had hij beter niet gezegd, want…
… De volgende les waren we plots met dertig. Er hadden zich namelijk twintig Spanjaarden aangesloten die als doel hadden om zo weinig mogelijk uren les te hebben en te weten waren gekomen dat deze prof maar een uur les gaf. Ze waren absoluut niet geïnteresseerd in geschiedenis, dat veronderstel ik toch, want de gemiddelde Spanjaard die bij mij in de les zit, heeft er geen idee van wanneer de wereldoorlogen vielen en ik zou bijna geloven dat sommigen niet eens Polen op de kaart kunnen aanduiden!!
De prof begon dus noodgedwongen met het meenemen van een landkaart om aan te duiden waar alle Centraal Europese landen lagen en situeerde daarna de Wereldoorlogen en legde uit wie Stalin en Hitler waren en dat de Berlijnse muur in 1989 gevallen was, allemaal zeer interessant en vooral veel van bijgeleerd! (niet dus!)
Iedereen die 6 studiepunten wilde, moest als extra werk een paper schrijven. We mochten vrij een onderwerp kiezen, de enige voorwaarde was dat het moest gaan over een feit in de twintigste eeuw en dat het zich in Centraal Europa moest situeren, keuze genoeg zou ik zo denken. Zo ging op het einde van de les een Spaanse aan de prof vertellen dat ze haar paper (van slechts 7 tot 10 pagina’s) zou schrijven over de Tweede Wereldoorlog. En toen de prof vroeg of ze niet iets specifieker kon kiezen met betrekking op de oorlog, aangezien daar nogal veel over geschreven kan worden, kwam ze volledig uit de lucht gevallen…
We hadden tijdens meerdere lessen stilgestaan bij het feit dat Rusland absoluut niet tot Centraal Europa kan gerekend worden, maar toch was er een Spanjaard die vorige maandag een paper afgaf met als onderwerp “De Russische Revolutie”. Maar het meest absurde was een andere Spanjaard die zijn paper had geschreven over de landing in Normandië! De prof had blijkbaar duidelijker moeten uitleggen dat Frankrijk niet tot Centraal Europa kan worden gerekend… Ze mogen alle twee een nieuwe paper schrijven tegen volgende week.
En dan zijn er nog die andere studenten uit Centraal Europese landen: Polen, Litouwen, Tsjechië, Bulgarije… En het is duidelijk dat de oorlogen nog niet voorbij zijn en de grensconflicten nog niet helemaal zijn opgelost. Bij het minste voelen studenten zich persoonlijk aangevallen als hun land bekritiseerd wordt. Vooral de twee Litouwers zijn daar extreem in. Ze reageren altijd zeer verontwaardigd als onze prof zegt dat Vilnius van Polen was en ze dat hebben verloren. Volgens de Litouwers hebben zij al hun gebieden net aan de Polen moeten geven… Tja… Boeiend, die bijna-ruzies, dat wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten