Euforische Dag!

Vandaag blijkbaar niets dan goed nieuws hier in Wrocław. Het is hier eindelijk lente! Op de rynek hebben ze alle terrasjes opgebouwd en ik heb mijn rokjes en kleedjes weer vooraan in mijn kleerkast gehangen. Terwijl er vorige zondag nog smeltende sneeuw viel, was het vandaag plots 18°C! En voor dit weekend voorspellen ze zelfs twintig graden... 

Ook goed nieuws is dat mijn bachelorpaper vorm begint te krijgen. Ik heb deze week zomaar even negen pagina’s uitgeschreven, en het vlot goed. Hopelijk ben ik binnen een paar weken klaar, zodat ik nog veel kan reizen hier.

Maar wat deze dag echt tot een euforische dag maakt, is mijn nieuwe kamergenoot in spe. Gisteren heb ik mijn Russische professor als het ware gestalkt: ze was in de badkamer, en toen ben ik beginnen koken en beginnen afwassen. Ze is drie kwartier in de badkamer gebleven, maar toen had ze blijkbaar door dat het belachelijk was om zich te verstoppen en durfde ze zich nog eens laten zien. Dan maar meteen gevraagd hoe lang ze nog zou blijven, en bleek dat ze morgen vertrek!

Ik heb hier al sinds februari een goed vriendin, Irina. Ze is van Bulgaarse afkomst, maar woont al een aantal jaren in Duitsland. Vandaag zijn we samen naar de administratie gegaan om te vragen of ze niet van kamer mag veranderen en in mijn flat mag intrekken. Er moest druk beraadslaagd worden en na het nodige overleg met de baas mocht het!! 

Ik heb morgen Russische les om 8 uur ’s morgen, maar daarna gaan we meteen met de verhuis beginnen! Na een half jaar afzien met Spaanse tirannen, Portugezen die weigeren af te wassen en vreemde Russische professoren, dus eindelijk een flatgenoot eersteklas!! Hoera! Daar moet ik dringend een Pools terrasje op gaan doen...

 

En dit zijn maar enkele van de vele terrasjes die ze hier hebben opgebouwd!

De Poolse Gentleman

Zoals beloofd een berichtje over de Poolse gentleman. De Poolse jongens mogen dan naar mijn persoonlijke mening misschien net iets minder knap zijn dan de jongemannen uit Schimpen, op het vlak van hun galantheid ten opzichte van vrouwen, zijn de Poolse jongemannen moeilijk te overtreffen, zelfs niet door Gerrie. Het zijn zo van die jongens die in Schimpen worden omschreven als “die het voor de anderen verpesten!” Ik licht het fenomeen van de Poolse gentleman graag toe aan de hand van enkele voorbeelden.

Regel één bij de Poolse gentleman is bloemen! Voortdurend zie je jongens staan wachten met een Roos of een tulp bij een afspraak met hun liefje. En ze staan daar uiteraard als eerste, want je laat toch geen vrouwen wachten zeker!  Bij gevolg zie je ook voortdurend meisjes met bloemen rondlopen die ze van hun lief gekregen hebben. Er zijn dan ook overal in de stad bloemenkiosken die gouden zaken doen. Plac Solny (Zoutmarkt) is de meest populaire plek om bloemen te kopen. Daar kunnen de mannen ook ’s nachts terecht, voor het geval ze stomdronken toch nog een goede indruk bij hun vrouw willen maken…

Een tweede zaak heeft alles te maken met deuren. Poolse jongens houden er blijkbaar van om de deur voor vrouwen open te houden. En dat betekent niet gewoon de deur doorgeven aan de persoon achter je, nee, dat betekent dat als ze ergens in de buurt een vrouw zien naderen, ze bewust wachten aan de deur, de vrouw eerst binnenlaten en pas daarna zelf binnengaan. Ik zou het gerust een niet-onaangename gewoonte durven noemen. Zelfs bij tramdeuren heb ik al een aantal keer een galante jongen ontmoet, die speciaal voor mij op het knopje drukt, terwijl hij zelf niet in of uit  moest stappen…

Nog zo een aangename regel is dat jongens altijd betalen. Het is dan ook niet voor niets dat als je hier als koppel op restaurant gaat, ze steeds de rekening aan de man presenteren, ook als de vrouw erom gevraagd heeft! 

Wanneer er samen gedanst wordt, is er ook spraken van de Poolse gentleman. Als we op de volksdans per koppel moeten dansen, vraagt de jongen erg beleefd of een meisje met hem wilt dansen. Elke dans wordt vervolgens beëindigd met een buiginkje en een oprechte “dziekuję bardzo”, en daar heb ik nog geen uitzondering bij ondervonden! En ook bij de volksdans hetzelfde deur-principe: eerst gaan de meisjes de kleedkamer binnen, pas daarna de jongens. (Ik probeer me nu voor te stellen hoe de demojongens allemaal in de zaal zouden wachten tot de meisjes een kruk hebben in de cafetaria…)

Maar om de Belgische jongens niet nóg meer in verlegenheid te brengen, zal ik het hier bij laten…

Plac Solny - Geen enkel excuus om geen bloemen bij te hebben!

“Spijbeldag”

Vandaag is het de eerste dag van de lente! Dat betekent dat het tot gisteren zeer koud was met  natte sneeuw, veel wolken en zelden zon en dat het vandaag plots aangenaam warm is (wel 10°C en dat voelt hier werkelijk als zomer) en dat de hemel volledig blauw is! De krokussen staan hier ondertussen massaal in bloei, maar voor groen aan de bomen is het in Polen blijkbaar nog iets te vroeg. Ik herinner me niet meer precies wanneer dat in België begint, maar volgens mij loopt de natuur hier in Polen toch een beetje achter…

Voor mij is de eerste dag van de lente een dag als een ander, maar in Polen bleek het werkelijk een feestdag te zijn. Alle meisjes droegen kleedjes, velen hadden blote benen en liepen met bloemen over straat. Op de rynek werd toneel gespeeld. Iemand was verkleed als winter en iemand als lente en dan doodde de lente de winter, jawel.Onze Poolse leerkracht legde ons zonet uit dat het op de eerste dag van de lente getolereerd wordt als studenten spijbelen! Dat verklaarde dus ineens waarom er zo massaal veel jonge mensen in de parken lagen!  Alleen jammer dat ze ons dat pas bij de laatste les van de dag hebben verteld…

Ik wilde graag mijn blog in een nieuwe lente lay-out steken, maar op de lentefoto’s met blaadjes aan de bomen zal het toch nog even wachten zijn…

Ondertussen in Wrocław…

Ondertussen is hier in Wrocław het tweede semester goed op gang gekomen. En dat betekent nieuwe vriendjes, nieuwe lessen en een nieuwe flatgenoot…

Eerst even over die flatgenoot. Ze is een Russische professor. Ik schat haar ergens tussen 40 en 50 jaar oud. Achteraf bleek het een foutje van de administratie te zijn, maar ja, ik zit er wel mee natuurlijk, en zij met mij. En ik vrees dat ze schrik heeft van mij. Ze sluit altijd haar deur, durft niet in de keuken passeren als ik er ben, en als ik dan tien seconden de deur van mijn kamer heb dichtgedaan, hoor ik dat ze naar de badkamer sluipt… De eerste dag hebben we vijf minuutjes gepraat. Ik zei dat ik Russisch studeerde, maar dat leek ze blijkbaar niet interessant te vinden. Ik heb haar aangeboden om samen thee te drinken, maar dat wilde ze niet. (En ik die dacht dat alle Russen thee dronken!) Ik weet zelfs haar naam niet meer! 

Aangezien Brecht woensdag komt (hoera hoera!), moest ik de handtekening vragen van mijn flatgenoot zodat Brecht bij mij mag blijven logeren, normaalgezien een pure formaliteit. Met haar niet. Ik heb haar moeten smeken om te tekenen en telkens moeten herhalen dat het maar voor vier dagen was en dat Brecht echt wel een brave jongen is en hoogstens een paar keer de badkamer zal gebruiken. Ze leek er niet gerust op, maar heeft gelukkig toch getekend.

De lessen vallen gelukkig heel wat beter mee. Net als vorig semester volg ik Russisch en Pools. Mijn Poolse lessen zien er echter iets anders uit dit semester. Vorig semester had ik op de test 73 en zat ik bij de groep van 70 tot 80, maar aangezien ze dit semester veel minder studenten hebben, zit ik nu ik een groep tussen 60 en 85! Ik had 84, wat een aanzienlijke vooruitgang is, maar toch is het niveau in mijn groep heel wat lager. Maar het is ook wel eens fijn om bij de betere studenten te zijn en om eens iets van de luisteroefeningen te begrijpen…

We hebben wel een leuke en zeer internationale groep. Ik zit samen met enkele Duitsers, Kazakken, Russen, een Oekraïnse, een Oezbeek, een Iranees, iemand afkomstig van Nepal (geen idee hoe dat heet), een Peruviaan, een Fransman en de Sorbische waarover ik eerder al schreef. Tijdens de lessen praten we vaak over de verschillen tussen ons thuisland en Polen, dus ik denk dat ik nog heel wat van de wereld kan bijleren! 

Verder volg ik ook nog twee lessen bij geschiedenis. De geschiedenis van Polen na de Tweede Wereldoorlog, lijkt tot nu toe erg interessant (wegens niet te veel onwetende Spanjaarden) en Communistisch Propaganda in Polen. Dat laatste is ook zeer boeiend. Vandaag keken we in die les nog naar de film Katyń…

Daarnaast geef ik ook nog enkele lessen bij Neerlandistiek. Dit semester geef ik conversatielessen en stilistieklessen aan de masterstudenten. In het Nederlands converseren lukt me nog redelijk, maar wat betreft die stilistiek is het voor mij ook allemaal nog een beetje nieuw… Het enige nadeel is dat die lessen om 8 uur ’s morgens beginnen… (ja, voor Erasmusstudenten is dat echt wel vroeg!) Gelukkig zijn de studenten allemaal zeer vriendelijk. De enige mannelijke student tijdens de conversatielessen was zelfs zo attent om op vrouwendag chocolaatjes uit te delen! Ik moet dringend eens iets schrijven over de Poolse gentleman, maar dat zal dan toch voor volgende week zijn, eerst een weekendje met Brecht! …

Mijn Naamdag!!

Toen ik deze morgen op de Poolse kalender keek, zag ik iets geniaal: Vandaag is het namelijk mijn naamdag! Op 6 maart wordt in Polen de Heilige Rόża (Roos of Rosa) gevierd. Nu hoor ik de Belgen onder jullie al denken “Wat is daar nu aan?”… Wel, in Polen is daar veel aan! 

Net als in de meeste Slavische landen, is in Polen iemands naamdag zelfs belangrijker dan de verjaardag. Alle Polen dragen dan ook een naam die afkomstig is van een heilige. Als je in Wrocław op de tram zit, verschijnt op de elektronische borden zelfs steeds wiens naamdag er die dag wordt gevierd. 

Volgens de Poolse traditie dient iemands naamdag gevierd te worden met uitgebreid eten, gebak en drank, veel bloemen, enkele kleine cadeautjes en met een bezoek van vrienden en familie… Het bezoek van familie zal in mijn geval wat moeilijk zijn, maar ik heb in ieder geval al beslist om naar mijn favoriete thee- en taartenhuis te gaan deze namiddag!

En wat nog beter is: ik heb zonet ook ontdekt dat de heilige Rόża maar liefst drie keer op de kalender staat. Ze wordt ook nog gevierd op 30 augustus en op 4 september!

Als er onder jullie nieuwsgierig zouden zijn naar hun eigen naamdag (en naar hoeveel naamdagen ze per jaar hebben…), dan kunnen jullie altijd eens een kijkje nemen op deze site. http://www.behindthename.com/nmc/pol.php Jullie zullen wel enigszins jullie naam moeten verpoolsen…

Op wycieczka naar Oleśnica

Aangezien we op vrijdag geen les hebben, besloten Claire en ik om een “wycieczka” of “uitstapje” te maken. We hadden geen zin in een lange reis, dus keken we in mijn Capitoolgids naar stadjes die zich ongeveer op een uur afstand van Wrocław bevonden. Oleśnica bleek aan die voorwaarde te voldoen…

In het boekje stond dat er een mooie kerk en een prachtig kasteel was, dat leek ons wel de moeite. En dus vertrokken we deze voormiddag met de trein richting Oleśnica. We reisden met de regionale treinen en voor een ritje van 50 minuten, moesten we slechts €1 betalen! Het comfort op de trein was navenant en we reden met een gemiddelde snelheid van 40km per uur! (de wiskundige knobbels onder jullie kunnen daaruit afleiden dat Oleśnica op minder dat 40 km van Wrocław ligt…)

Met de trein reden we door gebied waar helemaal niets was! Met uitzondering van wat weilanden dan. En telkens als de trein begon te vertragen, hadden we schrik dat ze ons in the middle of nowhere zouden afzetten… Gelukkig stonden er toch wel heel wat huizen en zelfs een stationsgebouw aan het perron waar we moesten afstappen.

Toch bleek het een kleine teleurstelling te zijn. Het kasteel bleek immers gesloten. (En we hadden thans de openingsuren gecheckt…) En ook de kerk bleek niet open voor publiek. Dan maar in de plaatselijke “bar mleczny” lekkere pierogi ruskie gaan eten en afgesloten met een ijsje!

Vervolgens gebeurde echter het meest spectaculaire van ons uitstapje! We werden op de plaatselijke “rynek” (marktplein) aangesproken door een Poolse televisieploeg. Ze vroegen ons naar onze mening over het sorteren van afval. Claire heeft in haar beste Pools kunnen uitleggen dat we in België al heel wat verder staan op dat vlak en dat ze het recycleren van afval in Polen aanmoedigt. Benieuwd of ze de uitzending haalt en vooral benieuwd of ze ondertiteld zal worden…. 

Na enkele uren hadden we het wel zo ongeveer gehad daar in Oleśnica en vroeg ik in het station wanneer de volgende trein richting Wrocław vertrok. De dame achter het loket antwoordde mij zeer onvriendelijk en onverstaanbaar en toen ik durfde zeggen dat ik het niet begrepen had, werd ze razend!! 

Ik vraag me werkelijk af hoe het komt dat al die lieve, vriendelijke en gastvrije Polen die ik hier al heb leren kennen op hun werk bij de post, het gemeentehuis of het station plots veranderen in mensen die eruitzien alsof ze de ergste job in de wereld hebben. Zo moest ik vorige week mijn studentenkaart laten verlengen. De vrouw achter de balie moest daarover verschrikkelijk zuchten en geïrriteerd naar haar collega kijken met een blik van “nu moet ik echt een verschrikkelijk zwaar karwij opknappen”, maar naderhand bleek dat ze welgeteld één stempeltje op mijn kaart moest zetten! Vreemd…

 

Het bewijs van de start van Claire haar Poolse televisiecarrière

Tłusty Czwartek – Vette Donderdag

Vandaag is het de donderdag voor de vaste, en dat wordt in Polen elk jaar op gepaste wijze gevierd op “Tłusty Czwartek”. Vandaag worden er door alle Polen “pączki” gegeten, naar mijn mening één van de beste tradities ooit!

Een pączek is een soort van oliebol, meestal  gevuld met confituur of soms ook met pudding en een laagje van glazuur erop. Ze zijn het hele jaar door populair in Polen, je kan ze overal kopen, maar vandaag zijn ze werkelijk nog populairder. Op “Tłusty Czwartek” worden er in Polen niet minder dan 100 miljoen pączki gegeten, dat is ongeveer 2,5 per persoon. Ik stel voor dat ik mij niet laat kennen vandaag en op zijn minst boven dat gemiddelde ga!

Hier kunnen jullie ook nog een filmpje bekijken van de meest populaire tv-kok van Polen die pączki bereidt. In de Poolse versie van SOS-Piet gaat het, hoe kan het ook anders, om een non die een kapel heeft ingericht als keuken.