Ik ben net terug thuis van mijn eerste volksdansles bij ‘Kalina’, maar helaas met gemengde gevoelens. Aangezien ik al jaren volksdanste in België, moest ik geen ingangsexamen doen, maar alle anderen daar hadden vorige week testen gehad. Het waren dus alleen de besten die aangenomen werden. Op een kwartiertje tijd konden zij die nog nooit gevolksdanst hadden een mooie polka, dus echt wel talentjes! We waren met zo’n tien meisjes en twee jongens die nieuw waren en voor ons is er een aparte groep. Deze groep zal het hele jaar oefenen op passen, houdingen, armbewegingen… Maar helaas is het in de andere groep dat er aan echte dansen en choreografieën wordt gewerkt.
Maar het voornaamste probleem is mijn lengte! Ze zeiden me meteen dat ik te klein was, enkel meisjes die tussen 165 en 175 centimeter zijn mogen meedansen in de choreografieën! Een meisje vertelde dat ze bij de testen vorige week het allerbeste meisje naar huis hadden gestuurd omdat ze drie centimeter te klein bleek te zijn, dus dan maak ik helemaal geen kans natuurlijk. Het verdikt was duidelijk: ze maken voor mij een uitzondering: ik mag mee oefenen (dat is een gunst, want in mij investeren levert hen niets op) met de beginnersgroep om alle basiszaken te leren, maar ik zal nooit in de echte dansen mogen meedoen…
De oefenstonde zelf dan leek in het begin haast op een LO-les. Iedereen ging naar de kleedkamers, deed van die lelijke spannende turnbroeken en bloesjes aan en sportschoenen, daar stond ik dan ik mijn gewone kleren! In het begin van de les stond iedereen op een rij en werden de aanwezigheden opgenomen! Het eerste deel van de oefenstonde was blijkbaar ‘zang’. Dat wil zeggen: toonladders en ritmes na zingen, en iedereen beurt om de beurt, helemaal alleen en als het niet goed is: opnieuw!! Was ik even blij dat ik toch een klein beetje kan zingen en dat we voorlopig niet meteen teksten vanbuiten moesten leren…
Daarna kwam het dansgedeelte, en dat was gelukkig wel leuk. Op een mum van tijd kon iedereen polka, ongelooflijk! En ik kan ondertussen al een paar typisch Poolse dansmovekes! Het ging wel allemaal aan een heel snel tempo, ik was blij dat ik al die passen al kende, want ik had het moeilijk genoeg met alle handgebaren en gezichtsuitdrukkingen die we daar dan bij moesten maken…
Het was dus helemaal niet wat ik ervan verwacht/gehoopt had, maar ik ga het voorlopig toch een kans geven en donderdag opnieuw gaan. Ik zal helaas geen echte dansen leren, maar ik kan vast wel beter leren dansen, ondertussen mijn Pools bijschaven en misschien kan ik ook wel nuttige tips opdoen over hoe men bepaalde moeilijke passen en houdingen aanleert. We zullen zien!
Ik vind dat het heel leuk klinkt, behalve dan dat ge niet mee moogt doen in de choreografieën... Wat een elitaire Polen! Ik zou trouwens ook niet mogen meedoen dan met mijn 1m63, als dat een troost kan zijn :)
BeantwoordenVerwijderenDat zingen lijkt me wel heel fijn, dan kunt ge als ge terug zijt een Pools liedje aanleren aan ons zanggroepje!
Amai, ze zijn wel streng daar precies... Maar niet wanhopen!! Als ge nu al een uitzondering krijgt en al mee moogt oefenen ondanks uw kleine gestalte en het niet-deelnemen aan de danstesten, wie weet wat er nog volgt dan :-) Hier gaat alles zijn gewone gangetje. Volgende week moet ik mijn thesisvoorstel verdedigen dus dat zal nog wel even spannend zijn ;-) 8 november heb ik nog een examen en dan begint eindelijk mijn stage, hoeraa! Gisteren wel een zeer geslaagd feestje gehad in Maastricht met mijn plaatstelijke mede-studenten, tgaat zeker herhaald worden ^^
BeantwoordenVerwijderenEn voor de rest, hmmm... De Jeneverfeesten hebben we gehad, dus nu ist de beurt aan de parochiale feesten he! En we kijken ook met zijn allen uit naar de komst van kleine Peeters, spannend!
Blijft vooral lustig bloggen, tis heel leuk om dat allemaal te lezen! :-)