Wrocławskie Krasnale

Ik heb de kaboutertjes nog eens aangevuld... Nu ook met de tijdelijke "Kerstkabouter"!

Spijs en Drank: Foto's

Hier zien jullie enkele foto's van de typisch Poolse gerechten en wodka's...

Spijs en Drank

Bij dit weer verkies ik toch zo min mogelijk buiten te komen. Gevolg: wat meer vrije tijd. En aangezien Russische opstellen schrijven en woordjes leren nu net niet zo boeiend is, nog maar een berichtje op mijn blog posten.

Laat ik het eens hebben over mijn Poolse eetgewoontes! (Brecht, misschien kunt gij dit bericht beter niet verder lezen, anders gaat ge u vermoedelijk weer zorgen maken over mijn dubbele kin…) Laat ik maar beginnen met een kleine opsomming en beschrijving van de meest typische Poolse gerechten:

• Barszcz: rode bietensoep

• Żurek: zure soep met roggemeel, gekookte eieren, champignons, aardappelen en worst

• Bigos: stoofpot van witte kool, zuurkool en vlees

• Pierogi: deeg met verschillende vullingen: vlees, kaas, fruit, champignons, kool…

• Kiełbasa: worst in verschillende maten en soorten

• Naleśniki: pannenkoeken, hier meestal met appelmoes of kaas

• Pączek: soort oliebol, gevuld met confituur, er zijn ook varianten met chocolade en kaas

Alle hierboven vermelde gerechten heb ik al uitgeprobeerd en niets is me tegengevallen, zeker de pączek is één van mijn favorieten. Helaas zijn al deze gerechten nogal vettig en ongezond, ze behoren dus niet tot mijn dagelijkse maaltijden (met uitzondering van de pączek). Meestal kook ik zelf op kot. Vaak doen we dat samen met enkele vriendinnen. Eén van hen is vegetarisch, dus veel vleesgerechten hebben we nog niet uitgeprobeerd samen. Aangezien het Poolse brood nogal tegenvalt en elke dag cornflakes dan weer niet zo gezond is, eet ik tegenwoordig elke morgen havermoutpap, kan het nog Poolser?

Soms gaan we ook eten in één van de vele studentenrestaurants. In de meeste van deze restaurants schep je naar believen eten op je bord, en aan de kassa betaal je voor het gewicht. Soms gaan we ook naar de Bar Mleczny (Melkbar). Dit soort 'restaurants' werden tijdens het communisme opgericht en gesponsord door de staat. Het is er héél goedkoop, maar je moet er wel Pools voor kennen en het is extra vettig… Ook gewone restaurants zijn hier door de band genomen niet duur. Voor tien euro heb je al goed gegeten in een restaurant op de Rynek, het centrum van de stad. Wat ik hier wel mis is een broodjesbar. Een smos kennen ze hier duidelijk niet. Voor wie een gat in de Poolse markt wilt vullen, met een broodjesbar in Wroclaw heb je zeker prijs. Een Belgische frituur hebben ze hier gelukkig wel in Polen, je moet er alleen maar drie uur voor op de trein zitten naar Poznan, maar dat zijn die bicky’s natuurlijk meer dan waard!

En als men het over drinken in Polen heeft, dan denkt men natuurlijk meteen aan wodka. Nog maar eens even een opsomming maken van de meest bekende wodkasoorten hier in Polen. (natuurlijk gewoon van horen zeggen hé mama!)

• Żubrówka: meest bekende Poolse wodka, wordt gemaakt van bizongras

• Żołądkowa gorzka: kruidenwodka en mijn persoonlijke favoriet

• Wiśniówka: wodka gemaakt op basis van kersen

• Wyborowa: betekent letterlijk ‘uitstekend’, dat zegt genoeg zeker

• Soplica: ik heb me laten vertellen dat dit de oudste Poolse wodka zou zijn

Maar ondanks al deze wodka’s is het bier hier toch de meest populaire drank. En het kan toch geen toeval zijn dat het beste Poolse bier, genaamd Żywiec, twee volksdansers als logo heeft?!

In deze koude dagen spreken we ook geregeld samen af om koffie, thee en koekjes te nuttigen. Dat blijkt hier in Olowek in ieder geval de ideale zondagnamiddag activiteit te zijn! Van tijd tot tijd gaan we ook thee drinken in het centrum. Ondertussen heb ik mijn favoriete theehuis, waar ook keuze is uit heel wat verse soorten gebak en tiramisu! Als je alleen maar naar erasmusfeestjes gaat, zijn de cafés en clubs vrij beperkt. Daarom had mijn tutor, Kamil, in het begin van het jaar voor ons een kroegentocht georganiseerd. Sindsdien ken ik dus heel wat gezellige studentencafeetjes in Wroclaw…

Het leven zoals het is: Volksdansgroep "Kalina"

Ik dans nu exact zeven weken bij Volksdansgroep “Kalina” en ik wil jullie graag iets meer uitleg geven over de groep en over mijn ervaringen. Na mijn eerste les was ik nog wat twijfelachtig, maar ik ben ondertussen zeer tevreden dat ik heb volgehouden, en wat ben ik blij dat ik ‘gewoon’ bij de beginners zit!

Volksdansgroep “Kalina” werd opgericht in 1983 en is een onderdeel van de afdeling lichamelijke opvoeding van de Universiteit van Wroclaw. Op dit moment telt de groep in totaal zo’n 80 leden. Er zijn drie dansgroepen: de beginners, de gevorderden en een kindergroep. Daarnaast is er ook nog een muziekgroep die bestaat uit acht muzikanten. Verder beschikt de groep over maar liefst tien verschillende klederdrachten, elk uit een andere Poolse regio. Kalina is bovendien ook lid van CIOFF en de groep nam al deel aan festivals in verschillende landen, waarvan Mexico en Zuid-Korea de opvallendste zijn.

En hoe ziet een doorsnee oefenstonde er dan uit? We oefenen elke dinsdag en donderdag, en dat gedurende twee uur. Het eerste half uur hebben we zangles en daarna dansen we. De zangles vind ik zelf minstens zo fijn als het dansen, ik ken ondertussen al vier Poolse liedjes! Ik heb wel het geluk dat ik een beetje kan zingen, want onze juffrouw is erg streng: elke les moet iedereen minstens één liedje alleen zingen, en als het niet goed is opnieuw en opnieuw en opnieuw… Pas als het na een keer of zes nog niet goed is gaat ze door naar de volgende. Voorlopig is mijn enige werkpunt dat ik mijn mond verder moet opendoen, tijdens het zingen wel te verstaan. Vaak zingen we ook meerstemmig of in canon, en sommigen mogen dan niet mee zingen, gewoon omdat ze niet goed genoeg zingen… Vorige week heb ik het “śpiewnik” (dansboekje) mee naar huis mogen nemen en gekopieerd, nu kan ik dus alle 59 pagina’s liedjes vanbuiten beginnen leren ;)

Ik heb trouwens nog geen enkele les durven missen. Dat is niet alleen omdat ze dan lastig zijn en een streepje achter je naam trekken, maar ook omdat ik anders helemaal niet meer zou kunnen volgen. Onze groep mag dan wel de ‘beginners’ noemen, beginners zitten er zeker niet tussen. Om te slagen voor het examen moet je volgens mij al heel wat danservaring hebben, snel nieuwe dingen opnemen en een goed gevoel voor ritme hebben. In totaal heeft de groep een programma van twee uur, onderverdeeld in tien programma’s van tien verschillende Poolse regio’s met passende kledij. Tot nu toe ken ik al het volledige programma van Silezië (en het wil lukken dat Wroclaw nu net in Silezië ligt), met liedjesteksten en al. En nu zijn we volop bezig met de dansen uit Krakau. Ik hoop echt dat ik na dit jaar van alle Poolse regio’s de belangrijkste dansen en liederen zal kunnen!

Het dansen is hier altijd zeer intensief. Pauze is een begrip wat ze hier blijkbaar niet kennen. Aangezien ik er elke oefenstonde ben geweest, heb ik overal een vaste plaats, maar mensen die niet in een bepaalde dansopstelling passen, moeten dan aan de kant nog steeds alle passen en bewegingen meedoen, het is hier niet van ‘op het trappeke te gaan zitten’… Iedereen draagt dan ook echte sportkleding en neemt een handdoek en een flesje water mee naar de repetities :) Verder wordt er hier zeer persoonlijk gewerkt, als je goed bent mag je dingen voordoen, als je slecht bent, zijn ze 'boos'… “Sneller Rosa! Sneller!” Of “Met Rechts Rosa!”, gelukkig vallen de momenten dat ze boos op mij zijn nogal weinig voor, maar ik moet wel heel hard mijn best doen en mij goed concentreren. Het is trouwens extra moeilijk als je het Pools nog niet helemaal beheerst. Begrippen als polka, wals, links, recht, vanaf het begin of opnieuw ken ik al wel, maar de meer gedetailleerde uitleg is soms toch nog een probleem… De figuren in de dansen zijn vrij eenvoudig, maar de moeilijkheid is vooral de combinatie van handgebaren en passen. Daar komen dan nog allerlei gezichtsuitdrukkingen bij en het feit dat je meestal naar één bepaald punten moet kijken, ook als je ronddraait, en dan is best moeilijk!

Het zal dus nog heel wat oefening vergen om alle dansen en liedjes geleerd te krijgen, maar ik merk dat ik altijd heel blij gezind word van de zang- en dansrepetities en dat ik zo stilaan meer en meer gespecialiseerd begin te worden in de typisch Poolse movekes… :)

Bajkowy Lasek

Enkele foto's die ik maakte van het Sprookjesbos op de Kerstmarkt...

Winter in Polen...

Voor zij die het vorige bericht saai vonden: feiten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst!!

Hoewel de winter officieel nog niet begonnen is, heb ik ondertussen toch al kennis kunnen maken met het fenomeen ‘winter’ in Polen. Sinds gisterenavond is het hier non-stop aan het sneeuwstormen, en het ziet er voorlopig nog nier naar uit dat het zal ophouden. Het verkeer liep hier vandaag dan ook behoorlijk in de war: het voordeel van trams is dat ze niet van hun sporen af kunnen slippen, maar het nadeel is dan weer dat als er auto’s botsen op de tramsporen, de tram er niet omheen kan rijden… Vanmorgen deed ik er maar liefst anderhalf uur over om bij mijn les te geraken, wat mij normaalgesproken een half uurtje tijd kost. Twee uur middagpauze bleek dus niet voldoende om op en af naar mijn kot te gaan, dan maar in het centrum gebleven, om daarna een papiertje op de deur te vinden dat de prof er niet zou geraken vandaag… Bij mijn avondles Pools heb ik dan maar beslist om te voet te gaan, en dat bleek heel wat sneller te zijn!

Een ander gegeven tijdens de Poolse winter is dat de zon eind november al om kwart voor vier onder gaat! Dat hebt ge zo met van die landen die per se in dezelfde tijdzone als West-Europa willen liggen. Ik weet ook wel dat dit 's morgens gecompenseerd wordt, maar als de zon 's morgens op komt, dan slaapt de gemiddelde erasmusser nog...

Vandaag was het hier -8°C, wat ik al behoorlijk koud vond, maar ze voorspellen dat het morgen -21°C zal worden. En dan staat er zo tussen haakjes achter: voelt als -27°C!! Een mens zou nog gaan twijfelen of hij nu Polen of Siberië op zijn erasmusformulier had aangeduid… Dus heb ik mijn voorzorgen genomen: voldoende inkopen gedaan, warmwaterkruik gevuld, fleece dekentjes bovengehaald en beslist dat ik morgen een dagje in bed blijf met de Poolse Bolderburen. Gelukkig heb ik morgen geen les, maar ’s avonds moet ik wel naar de volksdans, op zo’n kwartier stappen van de dichtstbijzijnde tramhalte, dat belooft… Ik begin nu ook te begrijpen waarom ze hier al die winkelcentra bouwen: door de winkelstraat wandelen om kerstinkopen te doen zou net iets kouder zijn! Het positieve is wel dat de stad er heel mooi uitziet. Als het één van de volgende dagen eens stopt met sneeuwen, ga ik nog eens de toerist uithangen met mijn fototoestel.

En dan is er nog de Jarmark Bozonarodzeniowy! Sinds vrijdag is de Rynek volledig veranderd in een kerstmarkt: honderd houten hutjes vol oorbellen, mutsen en sjaals, kaarsen, houten speelgoed en zeker niet te vergeten de hutten met wurst und glühwein! Voor de gelegenheid staat er zelfs een speciale ‘kerstkabouter’, die een zak vol speelgoedjes heeft. (Hoera, weer een streepje bij mijn aantal ontdekte kabouters!) Ik heb dit weekend alle kraampjes al twee keer met Susanne gedaan, en er zullen vermoedelijk nog heel wat keren volgen… En midden in die kerstmarkt staat er dan ook nog eens een sprookjesbos! Toen ik dat ontdekte voelde ik me net terug zeven jaar en in de Efteling! Er zijn acht huisjes met daarin sprookjesfiguren: Roodkapje, Het Meisje met de Zwavelstokjes, Klein Duimpje, De Ijskoningin, Hans en Grietje, De Kikkerkoning, Dorenroosje en Assepoester. En als je bij het desbetreffende huisje blijft staan, wordt het sprookje voorgelezen. Als het wat minder koud is, zal ik eens een namiddag moeten uittrekken om mijn Poolse sprookjestermen uit te breiden…

Op vakantie in de Limburg

Op 11 november vieren de Polen hun nationale feestdag en aangezien ze hier nogal van verlengde weekends houden, hebben ze er dan maar ineens een verlengd weekend van donderdag tot en met maandag van gemaakt. En met die schandalig goedkope vluchten die Ryanair in de aanbieding heeft, kon ik deze kans toch niet onbenut laten en ben ik thuis nog eens een kijkje gaan nemen.

Het heeft echter niet veel gescheeld of Annekatrien en ik hadden die woensdagavond onze vlieger gemist! Ik heb het traject centrum – luchthaven al een heel aantal keer gedaan, en zoals de site het voorschrijft deed de bus daar altijd 25 minuten over. Maar tijdens volle spits is dat blijkbaar net iets anders en nu bleek de bus er maar liefst 1 uur en 20 minuten over te doen! Toen we door hadden dat de bus toch echt wel véél te lang in de file stond, eens aan de chauffeur gaan vragen of dit normaal was. Hij wist ons te vertellen dat we vermoedelijk zo ergens tussen 18.55u en 19.10u zouden arriveren. In acht nemend dat onze gate sloot om 18.55u, bevonden we ons toch wel lichtelijk in een hopeloze situatie… Ondertussen wel al een aantal mensen op de bus gevonden die klaarblijkelijk met hetzelfde probleem zaten. Het bleef in ieder geval spannen tot op de laatste minuut. Om exact 18.49u kwam onze bus aan, dan meteen naar de hand-bagage-controle gelopen en iedereen voorbijgestoken met “sorry, onze vlucht vertrekt binnen twee minuten”, en zo toch nog mooi op tijd onze vlieger gehaald! Helaas hebben we wel geen tijd gehad om de smoskes die we gemaakt hadden “voor tijdens het wachten” op te eten. Ik heb nadien de hele vlucht nodig gehad om te bekomen.

Donderdagavond nog eens naar Leuven geweest: lekker gegeten bij de Italiaan, Susanne haar kot bezocht, en bij Gerrie op kot ne bak Jup geledigd. (Ja, Jelle, ik weet dat ge nu héél jaloers zijt, maar ik mag helaas geen vloeistof in mijn handbagage meenemen!) Ook nog even de anekdote van de avond meedelen: we gingen Arno aan zijn kot oppikken, het regende dat het goot, Susanne liep heen en weer tussen de twee deuren in een poging binnen te geraken (op zich al grappig), waarna Arno buiten kwam en per ongeluk de deur liet dichtvallen zonder dat hij een sleutel bij had, en toevallig was hij in zijn kamerjas en op blote voeten… de rest is iets vager omdat ik niet meer bij kwam van het lachen. (oké, dit is misschien alleen maar grappig voor mama, papa, Florian, Brecht en mij…)

Vrijdagmorgen/middag door Brecht getrakteerd op koffiekoeken, 's namiddags taart met de femilie en ’s avonds bij de schoonfamilie uitgenodigd om mosselen met friet te gaan eten, ideaal! Daarna terug ingepikt bij ‘thuis’, nu ben ik weer helemaal mee. Vervolgens naar het Cultureel Centrum van Hasselt naar de Belgische Bierenavond. (Nogmaals sorry Jelle!) Het hoogtepunt van deze avond was ongetwijfeld de uurlijkse tombola, die op het einde van de avond gevolgd werd met een heus bierkaartjes gevecht. En dan die Boezeroenen die altijd andere mensen moeten opsteuken om op de tafel te gaan staan, maar er dan helaas met pint en al afvallen, en dan net toevallig op een mevrouw en haar jas…

Hoofddoel van mijn vakantie in de Limburg was uiteraard Brecht, maar ook een bezoek aan de kleine Jef en zijn ouders stond op mijn programma. Zaterdag heb ik eindelijk zelf kunnen vaststellen dat Jef een flinke knapperd is! Nadien even bij de tieners gaan kijken, was fijn om hen nog eens bezig te zien. En ook nog eens naar de demo geweest, en hupsakee, een nieuwe dans geleerd, en dan nog wel van mijn eigen zus!

Zondag voornamelijk met Brecht in de zetel gelegen en naar het veldrijden gekeken. Jaja, zelfs dat mis ik soms stiekem hier in Polen! ;) En dan als afsluiter van het weekend Brecht die “penne al forno met gehaktballen en mozzarella” maakt, heerlijk! Maandag dan maar goed op tijd naar de luchthaven vertrokken, en deze keer twee uur moeten wachten, en zonder smoskes...

Uitstapjes in Polen

Eerst en vooral even van de gelegenheid gebruik maken om mijn trouwste blog-lezeres en haar man heel veel geluk te wensen met hun zoon Jef! Greet, hopelijk vindt ge ook nu nog zo af en toe de tijd om tijdens Jef zijn middagdutjes mijn blog te volgen… Ik kijk in ieder geval heel erg uit om hem binnenkort in levende lijve te kunnen bewonderen!

Verder zal ik een beeld proberen te geven van de verschillende uitstapjes die ik hier in Polen tot nu toe gemaakt heb, en dat zijn er toch al heel wat…

Gedurende de eerste weken heb ik de voornaamste bezienswaardigheden in Wroclaw zelf bezocht. Uiteraard de Rynek (grote markt) met zijn gezellige en talrijke terrasjes, die er helaas nu niet meer zijn. Verder bezocht ik de belangrijkste van de meer dan 50 kerken in de stad. Zo beklom (nee, het was met de lift) ik één van de torens van de kathedraal, vandaar is er werkelijk een prachtig uitzicht over de stad. Verder zijn de botanische tuin, de Japanse tuin en enkele parken een bezoekje waart. Daarnaast moeten ook nog de talrijke bruggen, fonteinen en eilandjes worden vernoemd. En daar hoort natuurlijk ook een boottochtje bij! En dan zijn er nog de Wroclawskie Krasnale (kabouters) die je voortdurend tegenkomt. (Ook vandaag heb ik nog een nieuwe ontdekt!)

Wroclaw is een geweldige stad om in te wonen, maar het is toch ook mijn bedoeling om nog heel wat andere stukken van Polen te zien! De eerste keer dat ik de stad verliet was vier weken geleden. Ik had het geluk dat Brecht, Diane en Patrick mij kwamen bezoeken en dat ik zo met hun huurauto mee kon naar Jelenia Gora, een mooi stadje in het zuiden van Polen. Nadien bezochten we ook nog een waterval in een natuurgebied daar in de buurt.

Het weekend daarna ging ik ook richting Zuiden. Samen met studenten Neerlandistiek van de universiteit van Wroclaw en uit het Tsjechische Olomouc en Brno. Met een groep van zo’n 25 studenten, docenten (en student-assistenten) wandelden we in de bergen tussen Tsjechië en Polen. We hadden een Poolse gids en opdat de Tsjechische studenten het ook zoude verstaan werd alles naar het Nederlands vertaald, geniaal! Ook wel vermeldenswaardig is dat we in onze bus een cd hadden met Nederlandstalige hits. Stel jullie voor: een bus vol Polen en Tsjechen die Marco Borsato en Cluseau meezingen! Het was een fantastische driedaagse, prachtig weer, prachtige herfstkleuren, leuke nieuwe mensen leren kennen en mijn grenzen serieus verlegd. Zo dronk ik warm bier met siroop en een rietje!! Verder maakte ik daar ook uitgebreid kennis met de Poolse keuken. Barszcz (rode bietensoep), pierogie (gevulde deegwaren), zurek (soep met oa. gekookte eieren in) en nog een aantal zaken waarvan ik de naam helaas vergeten ben. ’s Avonds werd afgesloten met een kampvuur en dan mocht iedereen naar believen worst, brood en augurk op een stok prikken en dan roosteren maar!

Vorige week hebben Annekatrien, Jelle en ikzelf (de drie Vlamingen hier aanwezig) een uitstap naar Poznan gemaakt. Poznan is een Poolse stad ten noorden van Wroclaw, op zo’n drie uur reizen met de trein. Een mooie stad, met een prachtige rynek met een stadhuis in renaissancestijl. Verder bezochten we ook enkele leuke cafeetjes (met overheerlijke versgebakken taart), maar het hoogtepunt van de dag was toch ongetwijfeld toen we daar plotsklaps een Belgische frituur tegenkwamen! De friet met andalouse, curryworst special, bitterballen en de bicky waren er voortreffelijk!! Deze uistap was eveneens een kennismaking met de Poolse treinen. Er zijn hier vier verschillende treinmaatschappijen, met elk eigen treinen, tickets, kassa’s en prijzen. Het is dus niet zo eenvoudig als reizen met de trein in België. Bij de terugrit zaten we in een iets duurdere trein, en dat waren allemaal aparte coupeetjes, best gezellig. En de mini-bar bestaat hier nog!

Dit weekend waren Brecht en mama en papa op bezoek. Zaterdag gingen we naar het Tafelgebergte, echt de moeite! Het is moeilijk te beschrijven, dus ik verwijs jullie door naar de foto’s op facebook. Zondag brachten we een bezoek aan Auschwitz/Birkenau. Ik was er drie jaar geleden al met de Boezeroenen geweest, maar het maakte toch weer opnieuw grote indruk. Ook dit is moeilijk te beschrijven en hier zullen ook mijn foto’s niet echt helpen denk ik. Maar ik raad iedereen aan om het eens te bezoeken!

Volgend weekend staat er een driedaagse naar Krakau op het programma. Ik kijk er naar uit!

Mijn eerste volksdansles in Polen

Ik ben net terug thuis van mijn eerste volksdansles bij ‘Kalina’, maar helaas met gemengde gevoelens. Aangezien ik al jaren volksdanste in België, moest ik geen ingangsexamen doen, maar alle anderen daar hadden vorige week testen gehad. Het waren dus alleen de besten die aangenomen werden. Op een kwartiertje tijd konden zij die nog nooit gevolksdanst hadden een mooie polka, dus echt wel talentjes! We waren met zo’n tien meisjes en twee jongens die nieuw waren en voor ons is er een aparte groep. Deze groep zal het hele jaar oefenen op passen, houdingen, armbewegingen… Maar helaas is het in de andere groep dat er aan echte dansen en choreografieën wordt gewerkt.

Maar het voornaamste probleem is mijn lengte! Ze zeiden me meteen dat ik te klein was, enkel meisjes die tussen 165 en 175 centimeter zijn mogen meedansen in de choreografieën! Een meisje vertelde dat ze bij de testen vorige week het allerbeste meisje naar huis hadden gestuurd omdat ze drie centimeter te klein bleek te zijn, dus dan maak ik helemaal geen kans natuurlijk. Het verdikt was duidelijk: ze maken voor mij een uitzondering: ik mag mee oefenen (dat is een gunst, want in mij investeren levert hen niets op) met de beginnersgroep om alle basiszaken te leren, maar ik zal nooit in de echte dansen mogen meedoen…

De oefenstonde zelf dan leek in het begin haast op een LO-les. Iedereen ging naar de kleedkamers, deed van die lelijke spannende turnbroeken en bloesjes aan en sportschoenen, daar stond ik dan ik mijn gewone kleren! In het begin van de les stond iedereen op een rij en werden de aanwezigheden opgenomen! Het eerste deel van de oefenstonde was blijkbaar ‘zang’. Dat wil zeggen: toonladders en ritmes na zingen, en iedereen beurt om de beurt, helemaal alleen en als het niet goed is: opnieuw!! Was ik even blij dat ik toch een klein beetje kan zingen en dat we voorlopig niet meteen teksten vanbuiten moesten leren…

Daarna kwam het dansgedeelte, en dat was gelukkig wel leuk. Op een mum van tijd kon iedereen polka, ongelooflijk! En ik kan ondertussen al een paar typisch Poolse dansmovekes! Het ging wel allemaal aan een heel snel tempo, ik was blij dat ik al die passen al kende, want ik had het moeilijk genoeg met alle handgebaren en gezichtsuitdrukkingen die we daar dan bij moesten maken…

Het was dus helemaal niet wat ik ervan verwacht/gehoopt had, maar ik ga het voorlopig toch een kans geven en donderdag opnieuw gaan. Ik zal helaas geen echte dansen leren, maar ik kan vast wel beter leren dansen, ondertussen mijn Pools bijschaven en misschien kan ik ook wel nuttige tips opdoen over hoe men bepaalde moeilijke passen en houdingen aanleert. We zullen zien!

Wrocławskie Krasnale

Ik heb nog negen extra kabouters kunnen fotograferen en aan de presentatie toegevoegd! Om dan nog maar te zwijgen over de vier kabouters die ik nog steeds niet heb kunnen fotograferen omdat ik nooit mijn fototoestel bij had... Ze volgen nog!

Eindelijk mijn eigen kamer en de eerste weken les

Het is al half oktober en ik zie dat ik deze maand nog niets op mijn blog heb geschreven. De tijd gaat hier ongelooflijk snel vooruit. Nog maar twee weken en Brecht is al weer hier! Hoera!

Sinds maandag heb ik eindelijk mijn eigen kamer. Ik ben een maand lang elke dag naar de administratie gegaan om ernaar te vragen, en uiteindelijk hebben mijn traantjes de doorslag kunnen geven, toen hadden ze ineens wel nog een lege kamer! Dat had ik dus veel eerder moeten toepassen! Nu heb ik geen kamergenoot meer die van mij eist dat er elke dag gekuist wordt, nu mag ik mijn raam van tijd tot tijd eens openzetten, word ik niet verbeterd bij elke Engelse zin die ik verkeerd zeg, word ik niet elke nacht wakker om vijf uur wanneer de Spanjaarden naar huis komen en word ik niet raar bekeken als ik al om 11 uur wil opstaan. Een grote opluchting dus! Nu deel ik de keuken en badkamer met Laura, een Spaans meisje dat journalistiek studeert. Ze is zeer sympathiek, maar verstaat haast geen Engels. Jullie konden de foto’s van mijn kot al zien op facebook en ondertussen ben ik nog eens naar Ikea gegaan om het hier nog wat gezelliger in te richten…

Mijn eerste twee weken les zijn inmiddels ook al achter de rug. Mijn Poolse lessen zijn heel fijn, we zitten met zo’n 15 studenten uit allemaal verschillende landen: Rusland, Oekraïne, Tsjechië, Slowakije, Duitsland, Roemenië, Australië, Litouwen, Hongarije, Turkije, Spanje en België natuurlijk. Onze leerkracht, Gosia, is zeer jong en gemotiveerd. Het is zo iemand die je wel verbetert, maar niet geïrriteerd is als iemand fouten maakt waardoor ik meer durf spreken, precies wat ik nodig heb! Mijn Russische lessen zijn heel wat moeilijker, ze worden namelijk geven in het Pools, dus dat zijn twee vreemde talen door elkaar. Soms is het zelfs moeilijk om te weten of ze nu een Russisch of een Pools woord gebruiken. Volgende week maandag en woensdag hebben we al meteen testen, benieuwd hoe het zal zijn om te leren tijdens Erasmus, ik kan er mij voorlopig niets bij voorstellen… ;) Verder volg ik ook nog European Union Law (wie weet waar ik later nog terecht kom hé) en Changes in Central Europe in the 20th century dat zeer interessant is. Nu alleen nog een onderwerp bedenken voor mijn bachelorpaper…

Verder zijn er hier ook nog heel wat Erasmusactiviteiten te beleven. Elke maandag en woensdag is er Eramusparty, vorige week was er de boatparty, deze week was er Polish Vodka Party, volgende week is er een stadsspel en daarna is er een tramparty, ze maken er hun werk van hier! En in november wordt er een driedaagse naar Krakau en Auschwitz georganiseerd, in december kunnen we naar de Poolse bergen (Karpacz en Zakopane) en in januari kunnen we samen gaan skiën en snowboarden.

Ik doe ondertussen ook al flink zelf mijne was en heb me al een droogrek, wasknijpers en een strijkplankje aangeschaft. Morgen eens gaan kijken voor mijn eerste strijkijzer… En als ik dan tussendoor nog wat tijd heb, probeer ik wat Pools te lezen. Deze week heb ik het boek ‘Julek i Julka’ gekocht, ook wel bekend als Jip en Janneke. En ondertussen waag ik me ook al een een niveautje moeilijker ‘Dzieci z Bullerbyn’ of Kinderen van Bolderburen van Astrid Lindgren. Benieuwd of ik binnen een half jaar mij ook aan de volwassen boeken kan wagen…

Volksdansen in Polen!

Deze voormiddag was de openingsceremonie van de Universiteit voor alle erasmusstudenten. Als afsluiter hiervan was er een optreden van de volkdansgroep ‘Kalina’, die werd opgericht in 1983 aan de faculteit lichamelijke opvoeding van de universiteit van Wroclaw. Ze gaven een optreden van een half uur en toonden drie van hun tien verschillende kledijen. Hun niveau was minder hoog dan dat van de groep uit Zamosc enkele jaren geleden op ons festival, maar daardoor lijkt het mij wel haalbaarder voor mij…

Na de openingsceremonie was er een uitgebreid buffet: heerlijk belegde broodjes, veel fruit, koekjes en koffie. En de zaal erlangs was de kleedkamer van de volksdansers, dus ik al mijn moed bijeen geraapt en daar naartoe… In mijn beste Pools gevraagd wie de leider was en aan hem uitgelegd dat ik in België al jaren volksdans deed en op zoek was naar een groep in Polen waar ik voor een jaar kon meedoen. Toen riep hij zijn collega en vroeg: ‘Dit meisje is van België en ze doet aan volkdans, kan ze bij ons komen dansen?’ Waarop een spontane ‘ja’ van iedereen tegelijk kwam, dus ik was plotsklaps aangenomen!

Ze gaven mij al meteen een boekje mee met foto’s van al hun kledijen en alle uitleg over de groep. Ze hebben blijkbaar al heel wat reizen gemaakt. Deze zomer zijn ze naar Frankrijk en Portugal geweest en ze zijn zelf al naar Mexico en Zuid-Korea geweest! Er waren al een aantal dansers die mij meteen vertelden dat ze op dinsdag en donderdag twee uur oefenen en dat ze ook veel zingen, benieuwd of me dat ook zal lukken in het Pools… En er was ook al een jongen die voorstelde om mij een aantal van hun liederen door te mailen. Dinsdag 19 oktober is mij eerste oefenstonde, ik kijk er naar uit!!

Mochten jullie geïnteresseerd zijn, dit is hun site: www.kalina.vel.pl

Mijn eerste dag als assistent Neerlandistiek

Hoera voor ons mama die aan iedereen vertelde dat haar dochter op Erasmus ging naar Wroclaw! Want zo ben ik te weten gekomen dat ze hier in Wroclaw nog op zoek waren naar een assistent Neerlandistiek. De Universiteit van Wroclaw heeft een grote faculteit Neerlandistiek waar maar liefs 150 tot 200 studenten studeren en ze waren nog op zoek naar een assistent die Nederlands als moedertaal heeft. En aangezien ik Nederlands spreek en ook nog eens Pools studeer, kwam ik daarvoor in aanmerking! Ik had in Leuven al eens een ontmoeting met Barbara Kalla, de prof waarvoor ik voornamelijk zal werken, en vanmorgen had ik dan mijn eerste vergadering met de hele vakgroep van proffen en doctoraatsstudenten.

De vergadering was wel in het Pools, dus helaas heb ik niet alles begrepen, maar het is natuurlijk wel een goede oefening voor mij. En het fijne is dat iedereen er Nederlands verstaat! Eén van de docenten die Nederlands geeft is een man uit Nederland die al een tiental jaar in Wroclaw woont. Hij was zo vriendelijk om alle namen op te schrijven, zodat ik tijdens de vergadering al wat kon oefenen…

Er waren al meteen heel wat mensen die graag ‘gebruik’ wilden maken van de ‘assistent’. Ik zal in ieder geval conversatielessen geven aan de masterstudenten. Een eerste idee van Barbara en mij was om ze elke week een programma van de vrt-nieuwsdienst te laten bekijken of te laten lezen en dan daarover te discussiëren tijdens de les. Ik kijk er al naar uit! Een andere prof wilde dat ik tijdens zijn lessen zou komen vertellen over de Vlaamse volkscultuur en de verschillen tussen Vlamingen en Polen en dan was er ook nog een doctoraatsstudente die dit jaar haar scriptie moet afgeven en die vroeg of ik die kon nalezen. Werk genoeg dus! De Nederlandse Taalunie heeft mij maar voor vier uur per week aangenomen, dus ze zullen erom moeten vechten denk ik… :)

Botanische Tuin

Wroclaw bezit de mooiste botanische tuin van Polen! Hij is gesticht in 1811 door de universiteit. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de tuin volledig verwoest, maar gelukkig is hij ondertussen in ere hersteld...

Winkelen in Wroclaw

Ik ben al bijna twee weekjes hier en begin ondertussen al wel wat wegwijs te geraken tussen alle verschillende soorten winkels hier. Het aanbod is in ieder geval heel wat groter dan in Leuven. Het enige wat ik hier nog niet heb ontdekt is een echte ‘winkelstraat’, de Polen houden blijkbaar meer van een shoppingcentrum.

Op zo’n 300 meter van mijn kot bevindt zich ‘Pasaz Grunwaldzk’, één van de vele grote shoppingcentra van de stad. Het is vier verdiepingen hoog en er zijn echt honderden winkels die verdacht veel lijken op de winkels bij ons thuis: H&M, Zara, Media Markt, Carrefour, C&A… en helaas ook dezelfde prijzen als thuis. In het midden zijn allemaal kleine standjes met ijsjes, vers gebakken koekjes, taarten, wafels, koffiekraampjes, verse fruitsapjes en zo voort. Ik moet altijd streng zijn voor mijzelf om niet aan al die verleidingen toe te geven!

In de buurt van mijn universiteit is de ‘Halla Targova’, iets helemaal anders, maar eens zo fijn! Het is een grote Hal met op de benedenverdieping allerlei mensen die een klein kraampje hebben waar ze voornamelijk vers fruit en groenten en bloemen verkopen. Hier is alles net iets goedkoper en verser dan in de supermarkt. Het grootste verschil is dat je hier alles aan de winkelier moet vragen, het schrikt de meeste Erasmusstudenten hier wat af, maar voor mij is het ideaal om mijn Pools te oefenen. De mensen zijn hier bijna altijd heel blij als buitenlanders proberen om iets in het Pools te zeggen, ook al is het gewoon ‘goeie dag’ of ‘dankuwel’. Op de bovenste verdieping zijn dan allemaal kleine winkeltjes met souvenirs en huishoudgerief.

In deze ‘Halla Targova’ verkopen ze bijvoorbeeld hele bakjes bosaardbeien of frambozen voor een luttele euro! Verder hebben ze er ook een tiental verschillende soorten paddenstoelen, zeer geliefd door alle Polen. Begin deze week hebben we met enkele meisjes op kot geprobeerd om daar een pastasaus van de maken, en het was zeer lekker. Onze lerares Pools had ons wel op het hart gedrukt om paddenstoelen enkel in deze hal of in een grote supermarkt te kopen, zodat ze zeker gecontroleerd zijn, want blijkbaar sterft er elke week wel iemand in Polen aan giftige padenstoelen…

Ik heb hier ook al een meisje leren kennen dat hier twee jaar geleden ook al op Erasmus heeft gezeten. Zij vertelde dat er elke zondagvoormiddag op een bepaalde plek in de stad een hele grote markt is, waar je werkelijk alles kan kopen, dus dat hebben we dan ook maar meteen eens getest. Het was haast onbeschrijfelijk, maar ik zal toch een poging doen: Aan de rand van de stad, op en langs een vervallen spoorweg, allemaal grote kiezelstenen, zeker een kilometer lang. In het begin staan mensen die nog min of meer kraampjes opzetten, maar hoe verder je de spoorweg volgt, hoe primitiever het wordt, hoe meer rommel ze verkopen en ook hoe goedkoper het wordt. En helemaal op het einde is het dan volledig veranderd in een rommelmarkt. En dan is er ook nog een heel stuk waar ze allerlei meubels verkopen: zetels, slaapkamers, keukens… worden allemaal opgebouwd om daar een halve dag te staan!! Ze verkopen er echt alles: kleren, schoenen, keukengerief, fruit en groenten, wasgerief, handtassen, elektrische apparaten… en zo kan ik nog wel even doorgaan! Laat het ons bij een unieke ervaring houden…

En dinsdag ben ik eens de Poolse Ikea gaan bezoeken: identiek aan die van thuis uiteraard, en helaas ook niet goedkoper (is al moeilijk natuurlijk). Als ik binnenkort mijn definitieve kamer heb, ga ik nog eens teruggaan om de centjes van mijn afscheidsfeestje goed te spenderen en mijn kot wat gezelliger in te richten! De Ikea ligt in een groot shoppingdorp, enkele kilometers buiten de stad. En om het half uur rijden er gratis bussen naartoe. Dat zouden ze in België ook eens mogen invoeren, gratis bussen naar Ikea! ;)

Wrocławskie Krasnale

Wat te doen op een zondagavond in Polen?

Als ik nu in België zou zijn, dan zou ik deze avond vast en zeker samen met Brecht in de zetel liggen en naar Flikken Maastricht kijken. Maar aangezien ik nu in Polen ben, moest ik kiezen voor een alternatief. En wat kan je in het katholieke Polen beter doen dan op zondagavond eens gezellig naar de mis te gaan?

Silvana, een Duits meisje dat in de kamer naast mij woont, is in Berlijn al jaren bij de Studentenkerk, en ze hadden haar aangeraden om in Wroclaw naar een bepaalde studentenmis te gaan en ze vroeg me of ik niet mee wilde gaan. En zo belandde ik plots in een Poolse studentenmis. Er waren zeker een paar honderd jonge mensen, de kerk zat helemaal vol! De priester was wel al een oude man, maar hij was zeer energiek en zei al zijn teksten met zeer veel expressie en intonatie. En tussendoor was hij heel de tijd grapjes aan het maken, naar het schijnt staat hij daarom bekend hier in Wroclaw. Helaas begreep ik ze niet allemaal, maar iedereen in de kerk moest steeds lachen…

Er werd ook voortdurend gezongen, heel mooi, iedereen kende alle liederen vanbuiten en een aantal liederen werden zelfs meerstemmig gezongen en er waren een aantal studetenten die jambe en gitaar speelden, heel gezellig allemaal. Het was voor mij heel interessant en zelfs leerrijk om te proberen zo veel mogelijk van de teksten en de liedjes te verstaan…

Verder viel het me op dat de mensen veel vaker rechtop staan en zelfs bij bepaalde stukken in de mis allemaal een hele tijd knielen. En als je te communie gaat, dan leggen ze de hostie in je mond. Er was ook een moment dat mensen die dat wilden beurt om beurt mochten zeggen waarvoor ze wilden bidden, en dan bad de hele kerk daarvoor. Het was eens een leuke ervaring, maar het is toch geen volwaardig alternatief voor een avondje zetel liggen met Brecht…

Mijn eerste lessen Pools in Wroclaw

Op maandag moest iedereen die beweerde al een beetje Pools te speken een test maken om zijn of haar niveau te bepalen. Het was een test met 120 meerkeuzevragen en tot mijn grote verbazing bleek dinsdag dat ze mij in de beste groep hadden geplaatst, dat wil zeggen met heel wat mensen die met één van hun ouders Pools spreken. Ik was wel blij en trots natuurlijk, maar helaas verstond ik bijna geen woord van die eerste les. Ik vermoed dat we een krantenartikel hebben gelezen over speciale en moeilijke Poolse woorden… Dan heb ik maar gevraagd of ik niet een niveau lager mocht gaan en gelukkig was dat geen probleem.

En toen kon de pret beginnen! Onze lerares heet Brigita, ze is rond de dertig, heeft dreadlocks en is de beste leerkracht die ik ooit in mijn leven heb gehad! Ze is zo enthousiast en ze beeldt alles zo hoed uit, dat zelfs als je geen Pools zou kunnen, je zou begrijpen wat ze zegt. Ze was zeer enthousiast dat ik volksdans deed en morgen gaan we een liedje leren en  nu wil ze dat ik dan daar een dansje bij maak zodat  zij foto’s kan maken. Ik hoop alvast dat ik daar aan kan ontsnappen… Gisteren vroeg iemand wat ‘krowka’ betekende, dat zijn typische Poolse snoepjes. En vandaag had ze er voor iedereen een aantal mee en aan de binnenkant van het papiertje staan spreekwoorden en zegswijzen, dus het was nog leerrijk ook! De drie uren les met Brigita vliegen voorbij en ik kijk al meteen daarna uit naar de volgende les…

We zijn met 17 studenten in de les, Annekatrien en ik uit België, een Frans meisje, een Amerikaanse, enkele Tsjechen, een Roemeense, een Oostenrijkse, een Ier en alle anderen komen uit Duitsland. Vooral het Pools met een Iers accent is heel grappig, je moet al weten dat hij Pools praat! ;)

Vlak naast het gebouw waar we les hebben is de plaatselijke Alma die uiteraard nog goedkoper is. Er is een zeer ruim aanbod, daar kunnen ze in Leuven nog iets van leren. Na de les gaan we daar altijd samen iets eten, maar je moet wel Pools kennen om er iets te krijgen. Ze verstaan geen woord Engels en je moet eerst aan de kassa zeggen wat je wil en pas nadat je betaald hebt,  kan je naar de andere kant van de zaak gaan om je eten te halen. Je kan dus niet simpelweg aanwijzen wat je wilt hebben. Daarom moeten we voortdurend vragen aan de mensen hoe dat heet wat ze op hun bord hebben, zodat we toch iets lekkers kunnen bestellen…

Mijn eerste daagjes in Wroclaw...

Het is al bijna vier dagen geleden dat ik in Charleroi op het vliegtuig stapte om aan mijn Erasmusavontuur te beginnen. Ondertussen is ook mijn internet op kot geïnstalleerd, zodat ik niet meer telkens een koffie moet gaan nuttigen bij Starbucks om mijn mails na te kijken… Hoog tijd dus om een bericht op mijn blog te plaatsen!

Zaterdag werd ik al meteen goed onthaald door mijn ‘tutor’ Kamil. Hij was zo vriendelijk om mij met de auto op de halen aan de luchthaven. Achteraf bleek dat we met vijf studenten op hetzelfde vliegtuig hadden gezeten, twee jongens uit Lille, één uit Brussel en een West-Vlaming. Gisterenavond is ook Annekatrien aangekomen, dus nu zijn we al met vier Belgen in Ołówek.

‘Ołówek’ is de naam van het gebouw waarin in woon. Het betekent letterlijk ‘potlood’ en telt maar liefst 17 verdiepingen. Het gebouw naast mij is eveneens een studentenhuis en is nog iets hoger en heet ‘Kredka’ wat ‘krijtje’ betekent. Deze twee gebouwen kan je haast van overal in de stad zien staan en het uitzicht is prachtig. Ik verblijf op de negende verdieping. Ik deel mijn slaapkamer met een Spaans meisje, Rebeca. Samen hebben we een keuken en badkamer die we delen met twee Duitse meisjes. Voor wie graag enkele foto’s ziet, ze staan op facebook!

De eerste avond zijn we met alle Erasmusstudenten naar een fonteinshow gaan kijken, het leek wel op vuurwek, maar dan met water. Wroclaw wordt niet voor niets het Venetië van het Noorden genoemd: De rivier de oder stroomt midden door de stad en heeft heel wat vertakkingen, zodat de stad bestaat uit twaalf eilandjes die verbonden zijn door meer dan duizend brugjes. Op de meeste pleinen staan bovendien fonteinen, en zaterdag zijn we naar een van de grote vijvers gegaan waar een muziek-licht-watershow werd gegeven, heel mooi!

Vervolgens heb ik eens goed de toerist uitgehangen en met plannetje en fototoestel de stad verkend. Ook hiervan kunnen jullie het resultaat vinden op facebook. De avond sloten we af met een bezoekje aan een Spaans Café. Hier zijn maar liefst 90 Spaanse Erasmusstudenten, dat is ongeveer de helft, dus misschien spreek ik bij mijn terugkeer wel beter Spaans dan Pools…

Gisteren was er een heerlijk welkomsontbijt. Zeer rijkelijk gevulde tafels vol fruit, toastjes, koffiekoeken… Nadien moest ik een test Pools maken om te zien ik welk niveau ik les ga volgen, straks weet ik de uitslag… En vanaf vandaag zal ik twee weken lang intensieve Poolse cursus krijgen, iedere dag drie uurtjes, dus tijd zat om verder de stad en de mensen te leren kennen!

Gisterenavond ook de bar tegenover ons kot eens geprobeerd. Zeer gezellig, rondom de toog hangen overal schommels in plaats van krukken. (Misschien een ideetje voor de Boezeroenenzaal!? )

Voor een jaar naar Polen

Vanaf september kunnen jullie hier meer lezen over mijn Erasmusjaar in Polen...