woensdag 29 september 2010

Volksdansen in Polen!

Deze voormiddag was de openingsceremonie van de Universiteit voor alle erasmusstudenten. Als afsluiter hiervan was er een optreden van de volkdansgroep ‘Kalina’, die werd opgericht in 1983 aan de faculteit lichamelijke opvoeding van de universiteit van Wroclaw. Ze gaven een optreden van een half uur en toonden drie van hun tien verschillende kledijen. Hun niveau was minder hoog dan dat van de groep uit Zamosc enkele jaren geleden op ons festival, maar daardoor lijkt het mij wel haalbaarder voor mij…

Na de openingsceremonie was er een uitgebreid buffet: heerlijk belegde broodjes, veel fruit, koekjes en koffie. En de zaal erlangs was de kleedkamer van de volksdansers, dus ik al mijn moed bijeen geraapt en daar naartoe… In mijn beste Pools gevraagd wie de leider was en aan hem uitgelegd dat ik in België al jaren volksdans deed en op zoek was naar een groep in Polen waar ik voor een jaar kon meedoen. Toen riep hij zijn collega en vroeg: ‘Dit meisje is van België en ze doet aan volkdans, kan ze bij ons komen dansen?’ Waarop een spontane ‘ja’ van iedereen tegelijk kwam, dus ik was plotsklaps aangenomen!

Ze gaven mij al meteen een boekje mee met foto’s van al hun kledijen en alle uitleg over de groep. Ze hebben blijkbaar al heel wat reizen gemaakt. Deze zomer zijn ze naar Frankrijk en Portugal geweest en ze zijn zelf al naar Mexico en Zuid-Korea geweest! Er waren al een aantal dansers die mij meteen vertelden dat ze op dinsdag en donderdag twee uur oefenen en dat ze ook veel zingen, benieuwd of me dat ook zal lukken in het Pools… En er was ook al een jongen die voorstelde om mij een aantal van hun liederen door te mailen. Dinsdag 19 oktober is mij eerste oefenstonde, ik kijk er naar uit!!

Mochten jullie geïnteresseerd zijn, dit is hun site: www.kalina.vel.pl

maandag 27 september 2010

Mijn eerste dag als assistent Neerlandistiek

Hoera voor ons mama die aan iedereen vertelde dat haar dochter op Erasmus ging naar Wroclaw! Want zo ben ik te weten gekomen dat ze hier in Wroclaw nog op zoek waren naar een assistent Neerlandistiek. De Universiteit van Wroclaw heeft een grote faculteit Neerlandistiek waar maar liefs 150 tot 200 studenten studeren en ze waren nog op zoek naar een assistent die Nederlands als moedertaal heeft. En aangezien ik Nederlands spreek en ook nog eens Pools studeer, kwam ik daarvoor in aanmerking! Ik had in Leuven al eens een ontmoeting met Barbara Kalla, de prof waarvoor ik voornamelijk zal werken, en vanmorgen had ik dan mijn eerste vergadering met de hele vakgroep van proffen en doctoraatsstudenten.

De vergadering was wel in het Pools, dus helaas heb ik niet alles begrepen, maar het is natuurlijk wel een goede oefening voor mij. En het fijne is dat iedereen er Nederlands verstaat! Eén van de docenten die Nederlands geeft is een man uit Nederland die al een tiental jaar in Wroclaw woont. Hij was zo vriendelijk om alle namen op te schrijven, zodat ik tijdens de vergadering al wat kon oefenen…

Er waren al meteen heel wat mensen die graag ‘gebruik’ wilden maken van de ‘assistent’. Ik zal in ieder geval conversatielessen geven aan de masterstudenten. Een eerste idee van Barbara en mij was om ze elke week een programma van de vrt-nieuwsdienst te laten bekijken of te laten lezen en dan daarover te discussiëren tijdens de les. Ik kijk er al naar uit! Een andere prof wilde dat ik tijdens zijn lessen zou komen vertellen over de Vlaamse volkscultuur en de verschillen tussen Vlamingen en Polen en dan was er ook nog een doctoraatsstudente die dit jaar haar scriptie moet afgeven en die vroeg of ik die kon nalezen. Werk genoeg dus! De Nederlandse Taalunie heeft mij maar voor vier uur per week aangenomen, dus ze zullen erom moeten vechten denk ik… :)

zondag 26 september 2010

Botanische Tuin

Wroclaw bezit de mooiste botanische tuin van Polen! Hij is gesticht in 1811 door de universiteit. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de tuin volledig verwoest, maar gelukkig is hij ondertussen in ere hersteld...

donderdag 23 september 2010

Winkelen in Wroclaw

Ik ben al bijna twee weekjes hier en begin ondertussen al wel wat wegwijs te geraken tussen alle verschillende soorten winkels hier. Het aanbod is in ieder geval heel wat groter dan in Leuven. Het enige wat ik hier nog niet heb ontdekt is een echte ‘winkelstraat’, de Polen houden blijkbaar meer van een shoppingcentrum.

Op zo’n 300 meter van mijn kot bevindt zich ‘Pasaz Grunwaldzk’, één van de vele grote shoppingcentra van de stad. Het is vier verdiepingen hoog en er zijn echt honderden winkels die verdacht veel lijken op de winkels bij ons thuis: H&M, Zara, Media Markt, Carrefour, C&A… en helaas ook dezelfde prijzen als thuis. In het midden zijn allemaal kleine standjes met ijsjes, vers gebakken koekjes, taarten, wafels, koffiekraampjes, verse fruitsapjes en zo voort. Ik moet altijd streng zijn voor mijzelf om niet aan al die verleidingen toe te geven!

In de buurt van mijn universiteit is de ‘Halla Targova’, iets helemaal anders, maar eens zo fijn! Het is een grote Hal met op de benedenverdieping allerlei mensen die een klein kraampje hebben waar ze voornamelijk vers fruit en groenten en bloemen verkopen. Hier is alles net iets goedkoper en verser dan in de supermarkt. Het grootste verschil is dat je hier alles aan de winkelier moet vragen, het schrikt de meeste Erasmusstudenten hier wat af, maar voor mij is het ideaal om mijn Pools te oefenen. De mensen zijn hier bijna altijd heel blij als buitenlanders proberen om iets in het Pools te zeggen, ook al is het gewoon ‘goeie dag’ of ‘dankuwel’. Op de bovenste verdieping zijn dan allemaal kleine winkeltjes met souvenirs en huishoudgerief.

In deze ‘Halla Targova’ verkopen ze bijvoorbeeld hele bakjes bosaardbeien of frambozen voor een luttele euro! Verder hebben ze er ook een tiental verschillende soorten paddenstoelen, zeer geliefd door alle Polen. Begin deze week hebben we met enkele meisjes op kot geprobeerd om daar een pastasaus van de maken, en het was zeer lekker. Onze lerares Pools had ons wel op het hart gedrukt om paddenstoelen enkel in deze hal of in een grote supermarkt te kopen, zodat ze zeker gecontroleerd zijn, want blijkbaar sterft er elke week wel iemand in Polen aan giftige padenstoelen…

Ik heb hier ook al een meisje leren kennen dat hier twee jaar geleden ook al op Erasmus heeft gezeten. Zij vertelde dat er elke zondagvoormiddag op een bepaalde plek in de stad een hele grote markt is, waar je werkelijk alles kan kopen, dus dat hebben we dan ook maar meteen eens getest. Het was haast onbeschrijfelijk, maar ik zal toch een poging doen: Aan de rand van de stad, op en langs een vervallen spoorweg, allemaal grote kiezelstenen, zeker een kilometer lang. In het begin staan mensen die nog min of meer kraampjes opzetten, maar hoe verder je de spoorweg volgt, hoe primitiever het wordt, hoe meer rommel ze verkopen en ook hoe goedkoper het wordt. En helemaal op het einde is het dan volledig veranderd in een rommelmarkt. En dan is er ook nog een heel stuk waar ze allerlei meubels verkopen: zetels, slaapkamers, keukens… worden allemaal opgebouwd om daar een halve dag te staan!! Ze verkopen er echt alles: kleren, schoenen, keukengerief, fruit en groenten, wasgerief, handtassen, elektrische apparaten… en zo kan ik nog wel even doorgaan! Laat het ons bij een unieke ervaring houden…

En dinsdag ben ik eens de Poolse Ikea gaan bezoeken: identiek aan die van thuis uiteraard, en helaas ook niet goedkoper (is al moeilijk natuurlijk). Als ik binnenkort mijn definitieve kamer heb, ga ik nog eens teruggaan om de centjes van mijn afscheidsfeestje goed te spenderen en mijn kot wat gezelliger in te richten! De Ikea ligt in een groot shoppingdorp, enkele kilometers buiten de stad. En om het half uur rijden er gratis bussen naartoe. Dat zouden ze in België ook eens mogen invoeren, gratis bussen naar Ikea! ;)

Wrocławskie Krasnale

zondag 19 september 2010

Wat te doen op een zondagavond in Polen?

Als ik nu in België zou zijn, dan zou ik deze avond vast en zeker samen met Brecht in de zetel liggen en naar Flikken Maastricht kijken. Maar aangezien ik nu in Polen ben, moest ik kiezen voor een alternatief. En wat kan je in het katholieke Polen beter doen dan op zondagavond eens gezellig naar de mis te gaan?

Silvana, een Duits meisje dat in de kamer naast mij woont, is in Berlijn al jaren bij de Studentenkerk, en ze hadden haar aangeraden om in Wroclaw naar een bepaalde studentenmis te gaan en ze vroeg me of ik niet mee wilde gaan. En zo belandde ik plots in een Poolse studentenmis. Er waren zeker een paar honderd jonge mensen, de kerk zat helemaal vol! De priester was wel al een oude man, maar hij was zeer energiek en zei al zijn teksten met zeer veel expressie en intonatie. En tussendoor was hij heel de tijd grapjes aan het maken, naar het schijnt staat hij daarom bekend hier in Wroclaw. Helaas begreep ik ze niet allemaal, maar iedereen in de kerk moest steeds lachen…

Er werd ook voortdurend gezongen, heel mooi, iedereen kende alle liederen vanbuiten en een aantal liederen werden zelfs meerstemmig gezongen en er waren een aantal studetenten die jambe en gitaar speelden, heel gezellig allemaal. Het was voor mij heel interessant en zelfs leerrijk om te proberen zo veel mogelijk van de teksten en de liedjes te verstaan…

Verder viel het me op dat de mensen veel vaker rechtop staan en zelfs bij bepaalde stukken in de mis allemaal een hele tijd knielen. En als je te communie gaat, dan leggen ze de hostie in je mond. Er was ook een moment dat mensen die dat wilden beurt om beurt mochten zeggen waarvoor ze wilden bidden, en dan bad de hele kerk daarvoor. Het was eens een leuke ervaring, maar het is toch geen volwaardig alternatief voor een avondje zetel liggen met Brecht…

donderdag 16 september 2010

Mijn eerste lessen Pools in Wroclaw

Op maandag moest iedereen die beweerde al een beetje Pools te speken een test maken om zijn of haar niveau te bepalen. Het was een test met 120 meerkeuzevragen en tot mijn grote verbazing bleek dinsdag dat ze mij in de beste groep hadden geplaatst, dat wil zeggen met heel wat mensen die met één van hun ouders Pools spreken. Ik was wel blij en trots natuurlijk, maar helaas verstond ik bijna geen woord van die eerste les. Ik vermoed dat we een krantenartikel hebben gelezen over speciale en moeilijke Poolse woorden… Dan heb ik maar gevraagd of ik niet een niveau lager mocht gaan en gelukkig was dat geen probleem.

En toen kon de pret beginnen! Onze lerares heet Brigita, ze is rond de dertig, heeft dreadlocks en is de beste leerkracht die ik ooit in mijn leven heb gehad! Ze is zo enthousiast en ze beeldt alles zo hoed uit, dat zelfs als je geen Pools zou kunnen, je zou begrijpen wat ze zegt. Ze was zeer enthousiast dat ik volksdans deed en morgen gaan we een liedje leren en  nu wil ze dat ik dan daar een dansje bij maak zodat  zij foto’s kan maken. Ik hoop alvast dat ik daar aan kan ontsnappen… Gisteren vroeg iemand wat ‘krowka’ betekende, dat zijn typische Poolse snoepjes. En vandaag had ze er voor iedereen een aantal mee en aan de binnenkant van het papiertje staan spreekwoorden en zegswijzen, dus het was nog leerrijk ook! De drie uren les met Brigita vliegen voorbij en ik kijk al meteen daarna uit naar de volgende les…

We zijn met 17 studenten in de les, Annekatrien en ik uit België, een Frans meisje, een Amerikaanse, enkele Tsjechen, een Roemeense, een Oostenrijkse, een Ier en alle anderen komen uit Duitsland. Vooral het Pools met een Iers accent is heel grappig, je moet al weten dat hij Pools praat! ;)

Vlak naast het gebouw waar we les hebben is de plaatselijke Alma die uiteraard nog goedkoper is. Er is een zeer ruim aanbod, daar kunnen ze in Leuven nog iets van leren. Na de les gaan we daar altijd samen iets eten, maar je moet wel Pools kennen om er iets te krijgen. Ze verstaan geen woord Engels en je moet eerst aan de kassa zeggen wat je wil en pas nadat je betaald hebt,  kan je naar de andere kant van de zaak gaan om je eten te halen. Je kan dus niet simpelweg aanwijzen wat je wilt hebben. Daarom moeten we voortdurend vragen aan de mensen hoe dat heet wat ze op hun bord hebben, zodat we toch iets lekkers kunnen bestellen…

dinsdag 14 september 2010

Mijn eerste daagjes in Wroclaw...

Het is al bijna vier dagen geleden dat ik in Charleroi op het vliegtuig stapte om aan mijn Erasmusavontuur te beginnen. Ondertussen is ook mijn internet op kot geïnstalleerd, zodat ik niet meer telkens een koffie moet gaan nuttigen bij Starbucks om mijn mails na te kijken… Hoog tijd dus om een bericht op mijn blog te plaatsen!

Zaterdag werd ik al meteen goed onthaald door mijn ‘tutor’ Kamil. Hij was zo vriendelijk om mij met de auto op de halen aan de luchthaven. Achteraf bleek dat we met vijf studenten op hetzelfde vliegtuig hadden gezeten, twee jongens uit Lille, één uit Brussel en een West-Vlaming. Gisterenavond is ook Annekatrien aangekomen, dus nu zijn we al met vier Belgen in Ołówek.

‘Ołówek’ is de naam van het gebouw waarin in woon. Het betekent letterlijk ‘potlood’ en telt maar liefst 17 verdiepingen. Het gebouw naast mij is eveneens een studentenhuis en is nog iets hoger en heet ‘Kredka’ wat ‘krijtje’ betekent. Deze twee gebouwen kan je haast van overal in de stad zien staan en het uitzicht is prachtig. Ik verblijf op de negende verdieping. Ik deel mijn slaapkamer met een Spaans meisje, Rebeca. Samen hebben we een keuken en badkamer die we delen met twee Duitse meisjes. Voor wie graag enkele foto’s ziet, ze staan op facebook!

De eerste avond zijn we met alle Erasmusstudenten naar een fonteinshow gaan kijken, het leek wel op vuurwek, maar dan met water. Wroclaw wordt niet voor niets het Venetië van het Noorden genoemd: De rivier de oder stroomt midden door de stad en heeft heel wat vertakkingen, zodat de stad bestaat uit twaalf eilandjes die verbonden zijn door meer dan duizend brugjes. Op de meeste pleinen staan bovendien fonteinen, en zaterdag zijn we naar een van de grote vijvers gegaan waar een muziek-licht-watershow werd gegeven, heel mooi!

Vervolgens heb ik eens goed de toerist uitgehangen en met plannetje en fototoestel de stad verkend. Ook hiervan kunnen jullie het resultaat vinden op facebook. De avond sloten we af met een bezoekje aan een Spaans Café. Hier zijn maar liefst 90 Spaanse Erasmusstudenten, dat is ongeveer de helft, dus misschien spreek ik bij mijn terugkeer wel beter Spaans dan Pools…

Gisteren was er een heerlijk welkomsontbijt. Zeer rijkelijk gevulde tafels vol fruit, toastjes, koffiekoeken… Nadien moest ik een test Pools maken om te zien ik welk niveau ik les ga volgen, straks weet ik de uitslag… En vanaf vandaag zal ik twee weken lang intensieve Poolse cursus krijgen, iedere dag drie uurtjes, dus tijd zat om verder de stad en de mensen te leren kennen!

Gisterenavond ook de bar tegenover ons kot eens geprobeerd. Zeer gezellig, rondom de toog hangen overal schommels in plaats van krukken. (Misschien een ideetje voor de Boezeroenenzaal!? )